Ya gece yarısı zifir karanlıkta ya gündüzün ışığında,
Ya tan yeri ağarırken ya akşam vakti gün kararırken
Ya sabahın gün doğumunda ya akşam gün batımında,
Gün hangi anda olursa olsun unutmak zor seni.
Ya masa başında çalışırken ya sınıfta ders anlatırken,
Ya tenefüste dinlenirken ya dostlarla eğlenirken,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta