Unutmak mı? Şiiri - Can Akın 2

Biliyorum.
Şimdi içeri girip,
“Ben böyle bir şeyi nasıl yaptım hala anlamıyorum….
Unutalım en iyisi “ diyeceksin…

Unutalım be gülüm,
Unutalım hepsini…
Dönelim kaygısızca güven dolu yitik standard yaşamlarımıza…
Koşalım dört nala tüketilmiş sevgilerimize, alışkanlıklarımıza…
Görmezden gelelim arayışlarımızı, özlemlerimizi o konfor çemberinin içerisinde…
Umursamayalım içimizdeki o çılgın çocuğu…
Hatta öldürmeye ne dersin?
Belki de rahat bırakır bizi böylece…
Öyle ya, bizler bu kokuşmuş toplumun gurur verici maymunları olarak,
Oynamalıyız bize yüklenen rolleri mükemmelce…
Sadakat, bağlılık, başarı, çocuklar, mutlu bir tablo…
Hem herkes gurur duymuyor mu bizimle zaten…
Bize göre değil o gönlünce yaşamalar,
Bize göre değil o delicesine sevmeler…
Biz,
Sıramızı savdık…
Bunun sırası falan olmaz ya,
Sen savdık de be gülüm…
Başkaları için tükettik ömrümüzün ilk yarısını,
Hep onları mutlu etmek için…
Şimdi geçmişken yarı yolu,
Ne önemi var be gülüm…böyle gelmiş böyle gidiyor işte..
Harcayalım kalanını da umursamadan…
Ölüm tanrıdan,
Çaylar şirketten…
Aile kabristanında bir yer…
Benim yerim de hazır be gülüm, biliyormusun..

Unutmak mı seni….
DELİSİN…