Unutma Şiiri - Sibel Orcan

Hani hüznü içine akıtan mumlar gibi
Beni sende eriten sevdayı hiç unutma!
Hani kendi zehrine aşık zakkumlar gibi
Zehre müptela olan şeydayı hiç unutma!

Bahar erken gelirmiş kış güneşine kanıp
Kardelenler açarmış hercaiye aldanıp
O sevgi masalında kendini Leyla sanıp
Peşinde koşup duran gedayı hiç unutma!

Düğüm düğüm sabrımı eğirerek kirmende
Gönlümü harman edip öğüttüm değirmende
Dilsiz, solgun resimler hatıra kalsın sende
Sükûta hicret eden sedayı hiç unutma!

Aşk kalbin kaderidir, istesen de silinmez
Bedende bir ruh gibi parçalanıp bölünmez
Sevda adlı davada kim haklıdır bilinmez
Ama her şeyi bilen Hüda’yı hiç unutma!