O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
unutulur mu.. kinetik.. potansiyel..
var olmayan.. kaybolmayan.. ama dönüşümlü..
danışıklı bi dövüş yaşamak..
unutulur mu..
...
bi baksan yüreğimin derinlerine.. söküp almak için buğularımı.. zorla ağlatırdın beni.. bana ağlama deme.. boğulmamı istemiyorsan bana ağlama deme..
...
gittiğin gün bittim ben.. ellerim ellerini.. gözlerim bakışlarını.. yüreğim yüreğini özledi.. ben seni özledim.. bana unut deme..
unutulur mu..
...
okumak güzeldi..
sevgiler..
Albert Einstein Enerjinin Korunumu Yasasıyla dünyada çığır açmıştı, öyle anlaşılıyor ki Sayın Taylan Ayhan da şiirde yeni bir dönemi başlatıyor. Ölümlü bir bedeni ve bu bedende en anlamlı şeyin sevgi olduğunu anlatan, geniş bir kucağı olan şiire farklı sözcüklerin kullanıldığı olağanüstü güzel tamlamalar damgasını vurmuştur. Şairi kutluyorum.
almadan evi bir telaşe yitir beni, anla ve ağlama!
yorumsuz ... :)))))
UNUTULANLAR UNUTANLARI ASLA UNUTMAZLARMIŞ DOST...Siz her ne kadar unut girsin deseniz de...
buğulanır tenim sensizli seni sen sanan sır aynalarda
ilk ve son kere tuzunu bas yarama sımsıkı sarıl bana
saklanır mı güneş hiç bir mum yanınca yırtılan karanlığa?
almadan evi bir telaşe yitir beni, anla ve ağlama!
Bu serideki şiirlerinizin hepsi birbirinden güzel. Kutlarım gönülden...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta