Sakin bir deniz düşün
Gemi yok, sandal yok
Dalga yok, köpük yok
Bir taş at orta yerine
Uyansın bütün azameti ile
Önce kıyıları yalasın yavaş,yavaş
Ela gözlerin büyüledi de beni
Unutamadım bir zaman seni
Oysa seni yaşamayı seçmişken
Karardı dünyam, görmeden sabahı,
Baharı getirmeyen kokunu
Gökyüzü unutmuş mavi giymeyi
Güneşin gidişine verince aklını
Karalara bürünmüş en sevdiği rengi unutup
Sen gidince anladım, maviymiş vuslatın rengi
Gülen yüzünle öldürdün beni, bilmem niye
Yedi düvel vuramamıştı sırtımı yere
İnanmam artık bir daha sana bile bile
Anla artık sorma halimi
Aşkına ateştim, kül oldum,
Sevdiğime bir sözüm
Özümde durmadan yanan bir közüm
İki bedende bir çift ela gözüm
Mutluğa giden bir yol bulmaya sözüm var
Sırma saçların rüzgârla dans ederken
Sen baharımdın, ben tomurcuktum.
Gül olmayı çok istedim, oldurmadın
Sen bende, benden öteydin, ben sende tutsak
Sende kalmayı çok istedim, kaldırmadın, suçlusun!
İnadına kurban edip, bize yazık ettin
Ben mevsimdim, sen baharım
Bende kalmanı çok istedim, kaldırmadın
Anlamsız nedenlere sığınıp çekip gittin
Beni bir kez olsun güldürmedin, SUÇLUSUN!
Vuslata çaldığım aşk mayamı tutturmadın
Bugün sensiz sendeyim
İlk kez gözlerine baktığım
Ellerini tutmak için, ellerimi uzattığım
Dut ağacının altındayım
Yüreğim yerinden çıkacaktı
Sana bakamıyor, konuşamıyor, utanıyordum
Bir nehirde su olmak isterdim
Kıvrıla kıvrıla kayıtsız yürürdüm
Umursamazdım kayalara çarpmışım
Akardım taşkın su gibi vuslata
Karlı dağlardan aşıp da gelmişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!