Bu kentte ne sevdik, ne de sevildik
Yarı ölümdü, uyku halimiz
Bir gün güldük, çokça öldük
Mutluluk haramdı, bu sokaklarda
Kaldırımlarında bin bir tuzak
Geçiyorum bu hayattan
Hiç yaşamamışçasına
Hiç doğmamışçasına
Bomboş bir hayatın içindeyim
Farkındayım biliyorum
Korkarak nefes alıp duruyorum
Rüzgârlarda bıraktım seni
Kokunu bana getirirler diye
Kaç gece, bilmem kaç gece
Kokunu getiren rüzgârlara
Yenik düşüp ayazında üşüttüm
Sen bilemezsin kadınım
Bilmiyorsun,görmüyorsun
Kızğınlığım,hatta nefretim
Aşkımın şahidi anlamıyorsun
Dilim dönmüyor,aklım yetmiyor
Seni çok sevmekse suçum
Beni görmeyecek kadar
Tutsağı olduğum gönlünün penceresinden
Beni görmediğin gözlerin gibi bakıyorum
Özgürce kanat çırpıyor gökyüzünde kuşlar
Belki aşktan bihaber, kıskanıyorum
Kuşlarda hapsolur, düşmüşse zalimin eline
Baharı getiren kokuna kandım
Sıcacık gülüşüne yandım
Ne kalbime gem vurabildim
Ne de aklıma söz geçirebildim
Seni öylece sevdim
Senin beni sevmeni seviyorum
Gözlerime ıslak bakışını
Yüreğime demir atışını
Aklıma hükmedişini seviyorum
Elimi tutuşunu
Bir gemi kalkıyor bu limandan
Gözyaşları üstüne kurulmuş
Yüklenmiş tüm vefasızlığı, yolculuğu rotasız
İskelede sessiz çığlığın resmi bir adam
Suçlusun!
Git artık benden, dedin ya
İnanmam, yüreğinle konuşmadın
Vazgeçmedin biliyorum, yarınların vuslatından
Yoksa, başıma sıkar da giderim
Ben sana nasıl geldim, biliyorsun
sırılsıklam eden yağmura inat
sağanağın altında bir ben
birde içimde sen
göz yaşlarımın selinde sürüklenen
yağmur suları mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!