Gönlüme hüzün çöktü benim yine de
Dağ başını dumanlar mı sardı şimdide
Ne çiçekler açmıştı benim gönlümde
Hazan olmadan yapraklarım döküldü de
Dallarım kurudu; soldu garip gönlümde
Gülmek değil ağlamak gelir içimden de
Mevsimler o anda kışa döndü gönlümde
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
