Terk edilmiş hücremde k/üflenmişim yıllarca
Hapsetmişim kalbimin köşesine duygularımı
Bir esaret ki çok z/amansız
Amansızca kaçırıyor en güzel uykularımı.
Gecenin gizemi çökünce gönül evime
İşkenceye dönüştürür tuz çürütür yaralarımı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta