Bir sabah yanağımda öpücüğünün serinliğiyle uyanacağım. Belki aynı şehirlerde, belki aynı tren istasyonunda değiliz ama aynı gökyüzüne bakıp aynı yıldıza dilek tutan, tuttuğu dileklere olacak diye inanan iki deli yüreğiz.
Sen baştan aşağı şiir, ben tepeden tırnağa aşk.
Mutluluğu yazamayan kalemimize inat, mavi boyalı hayalleri saklıyoruz arkamıza.
Kaçamak gözlerle bakıyoruz yanımızdan geçip gidenlere.
Bazen bir şarkıda, bazen bir şiirde doluyor gözlerimiz.
Sol notası kadar derin, sus kadar umutsuz olsak da aynı melodide buluşmak için can atıyor isimlerimiz.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta