Kar taneleri avuç içimde erimeyene kadar seveceğim seni.“ dedi. Soytarı
Elleri ellerine bu denli yakındı ilk kez
Gülmeyenlerin kervanında minik bir vücuda büründü hayaller
Mutluluğa doğdu sessizce
Sancısız oldu,kanamasız oldu
Ve hızlı büyüdü
Mutluluk mavi gözlü
Uslu bir çocuktu
Küçücük elleri ile kavradı ruhunu
Söktü yerinden eski sancılı yaraları
Doğruldu ve gözünün içindeydi ışık
Görkemli parlaklığıyla
Tümseklerden korkmadan yürü yine
O çocuk cesaretiyle.
Bir yanının da umudu bir yanında aşkı
Ve kalbinde ÖZLEMİYLE.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin