Saçların gecedir
bir İzmir gecesidir her salınışın
Deniz Karşıyaka'da iskeleyi okşarken
ellerimiz birleşir
Sıcaklığımızdan yanar koca şehir
Tükenmez huzurunda
ellerim gözlerini okşuyor
bedenin uykuda
(........................)
seni seviyorum
(........................)
Varlığını işitmiştim düş sokağında
peşinden koşmuştum şiirlerce öteden
Dudaklarımı ısıtmıştın o gece hatırlıyor musun?
Ben hatırlıyorum
O isimsiz parkta
Gitardan etrafa yayılan
ve kulaklarda yumuşak, tahrik edici
tınılar bırakan
bu aşk şarkısını çalabilmeyi
ve seni o gece
romantizmin doruklarından
Bir yudum içki damarlarımda gezen
savurgan düşünceler
ıssız tepeler
ışıksız tepeler
nokta üzerinde koşarken
çizgilere düşen ben
Yanaklarından alevler süzülüyordu
Ay bedenlerimizde batarken
Bende fazlasıyla sen
Sende fazlasıyla ben
Sessizliği büyütmüyorduk
Tazelendi sonbahar
son tren perondan ayrıldı
elinde hiçliğini taşıyan adam
ağlamaklı raylarda oturur
hiç ağlamazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!