Bizim yaşadığımız öyle sıradan
bir sevgi olsaydı
Ben öyle sıradan bir genç adam
sen öyle sıradan bir genç kız olsaydın
Her şey bir sabah pat diye bitiverirdi şimdiye kadar
ve biz eski hayatlarımıza geri dönerdik
Gidecektin
Demek dağlara düşecekti yolların
Denizlerde dalga dalga vuracaktın
yalnız yıldızların kumlardaki ayak izlerine
ve silip geçecektin hiç sevmemiş gibi
Bir posta güverciniyim
yönünü bulamayan
gece seni karartmadıkça
ağlamayan
Yönünü bulamayan
Güneş
sana aşkımı haykırırken yok
yağmur hiç dinmedi sen gideli
sen varsın
sensiz bir dünya yok
Neden bu kadar karanlığım
ve neden uçuyorum gökyüzünde
güneş kadar yalnız
kimsesiz
isimsiz
Söyle bana
Boğaz'da
o karanlık masada
ve denizi yaran gemilerin
ıslak ıslığında
balık
şarap
Bu gece yalnızlığın gölgesiyim kendimce
alay ediyorlar benimle yaz yağmurları
İçimde kabaran ateşi
kavrulmuş bir bedenin derinliklerinden çekip çıkarmak
ne zor oluyor bir bilsen.
Bir anlasan
Bir kavgadır aslında yaşam
kaçışın soğuk izleri dudaklarda
ve yaraları gerçekleşmeyen hayallerin
o yaralar ki
yüreklere serpiştirilmiş
iki damla umutla iyileştirilmeye çalışılır
Sokaklar ıslak
bulutlar ağladı
duydun mu hıçkırıklarını
Onlar da benim gibi
sensiz
yalnız, kaçak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!