Sözlerin kızılcık sopası gibi sertti
Dokunduğu her yeri acıtıyordu.
Ne gül olmayı becerebil din hayatta
Ne sevgi olup yüreğe akmayı.
Dilin çok sivriydi adeta bilenmişcesine
Kalbimi ortadan ikiye bölüyordu.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda