Gökyüzü griliğe bürünmüş, içimde fırtınalar kopar,
Güneşin gülüşü kaybolmuş, yüreğimde karanlık bir kapı aralar.
Bir zamanlar coşan nehirler şimdi sessizce akmakta,
Yaşama sevincini yitirmiş, bir yabancı dolaşmakta.
Gözlerinde kaybolmuş umut, bulanık bir resim gibi,
Gecelerin karanlığında, yıldızlar gözlerini arar gibi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta