Umudun izini sürdüğüm yol nihayete erdi.
Zaman köpüren bir çağlayan gibi devrildi.
Bir yüreğin sarsıntısı kaldı geriye
Her adım bir umuttur götürür sevgiliye.
Umutla yürüdüğüm limanlar gitgide buz kesiyor
Sesiz yığınların buruk sesi bir yankıya sıkışıyor.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta