Dünyada ne kin kalır, ne keder, ne gözyaşı;
Laz, Kürt, Yörük, el ele gezsek Anadolu’da;
Milletin saadeti, ideallerin başı;
Mutlu etmekten geçer mutluluğun yolu da!
Yıllar yılı ağıtla inlerken her hanesi,
Tarihe bakın, çoktur kavganın bahanesi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta