Kavgam var kendimle kendimle,
Her şeyi neden kafama takıyorum diye
Deli deliyle anlaşırken,bizdeki bu hırs ve bu arsızlık acaba niye
Para, mal,mülk ve bu kadar servete tapmak ne kadar doğru sizce
Bakın işte, değil görmek,hissedemediğiniz bir mikrop diz çöktürmedimi şimdi bize
Kavgam var kendimle,her şeyi kafama takıyorum diye
Keşke çocukluğumdaki gibi, alsam boya kalemlerimi elime
Boyasam dünyayı, boydan boya gök kuşağındaki o umut dolu renklere .
Kirlenmeye yüz tutmuş, yeryüzüne çeksem bembeyaz kalem,
Ve kucaklasam gök yüzünü kocaman bir sevgiyle ,
Keşke haykırabilsem çocukluğumdaki gibi, hayallerimi, düşlerimi
Ve yine yakalasam çocukluğumdaki gibi, elma şekeri tadında yaşadığım umutlarımı ve hayallerimi
Bazen insan dalıp gidiyor işte,
Bıkmadan usanmadan çalışarak, topladığı o elma şekeri tadındaki,
Kaybolan yitip giden umutlarını, tekrar bulurmuyum acaba diye.
Sonra uzanmaya çalışıyor o gökyüzüne, bin bir umutla, bir kez, bir kez belki yakalayabilirim diye,
Sanki kıpkırmızı elmayı dalından koparır gibi, kaybolan hayallerle birlikte,
ellerimle tekrar toplarım belki diye.
Ne demir alacak bir liman kaldı
Nede o limandan kalkacak bir gemi
Sevdalar yok oldu artık
Düşler de birden kaybolup gitti.
Bunca sevdaya zincir vurulmasaydı
Rıhtımlar belki de hiç boş kalmayacaktı
MUSALLAT TAŞI.
Düşlerimin içine ettiniz,
Emeklerimi yok bildiniz,
Çekinmeden, her şeyi ben bilirim dediniz,
Birde utanmadan, musallat taşında bana hakkınızı helal etmeye geldiniz,
Hadi çekip oradan artık
Ey İstanbul, kim bilir neler yaşadın, kimlere neler yaşattın.
kimilerini, sardın sarmaladın
sevgi dolu bir gelecek bağışladın
kimilerini yerden yere vurdun her gün ağlattın
en sonunda yaşadıklarını ve yaşattıklarını efkarınla birlikte hep içine attın
nasıl bir şehr-i sevdasındır ki sen ve ben seni hala çözemezken...
ağaçlarda dallar var
dallarda kirazlar var
eğil bir kez öpeyim
dudağın da mühür var
benim sevdiceğimin
yanağında benler var
Zannetme hayat sana gülecek
Herkes yaptığını bir gün çekecek
Değmeyen elin bir gün düşecek
Sevgini yanına alda öyle git
Yapılan iyilik unutulamaz
Nefretin kinin beni boğamaz
eğer, yaptığın iyilikler,yok sayılıyor sa birer birer
birde içine nefret ekiliyor sa teker teker
değme gitsin derler ölüm senin güzelliğine
yalanla çerçevelenmişse o zavallı güzellikler
bir de umut yok edilmişse, insan müsfettelerince
değme gitsin derler ölüm senin güzelliğine
Bir sana hakkımı helal etmiyorum
Birde sana inananlara
insan gibi gelip, bu gerçek mi diye sormayanlara
Yani söylenilen yalana ortak olanlara
Bir sana hakkımı helal etmiyorum
Birde sana inanlara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!