Ümit Karaman Şiirleri - Şair Ümit Karaman

Madem yaşamak istiyorsun gözlerden uzak
Neden herkesin bilmesini istiyorsun
Çek git o zaman kimseye bir şey sormadan
Sessizce git ve gözden kaybol
Sonsuza dek kendince kendin için yaşa
Haberimiz olmadan

Umutlar tükenmeye görsün,
Bütün ışıklar, tek, tek sönmeye başlar.
İşte o zaman sen, kalırsın karanlıkta.
Ve sonra,
Başlarsın sessiz sesiz ağlamaya,
Yeni bir umut ışığı, ne zaman yanacak acaba diye.

Dökülen her damla gözyaşı,
Ne dermiş, neyi söylermiş biliyor musunuz?
Ben milyonlarca yıldır, gözünüzden damla damla dökülürken
Hep size yandım, hep size şaştım,
Hüzünlüyken açarsınız gözyaşı musluğunuzu bir başka,
Sevinçliyken açarsınız gözyaşı musluğunuzu bambaşka,

Fotoğraflarda bile yıprattı beni,
Ne ben aynaya bakabiliyorum ne de ayna bana.
Zaman o kadar hızlanıyordu ki,
Ne saatlere bakabiliyorum, ne de saatler bana.
Bazen unutulmaya yüz tutmuş mutluluklarıma,
Bazen de kaybolmuş gitmiş umutlarıma,

Zannetme hayat sana gülecek
Herkes yaptığını bir gün çekecek
Değmeyen elin bir gün düşecek
Sevgini yanına alda öyle git
Yapılan iyilik unutulamaz
Nefretin kinin beni boğamaz

eğer, yaptığın iyilikler,yok sayılıyor sa birer birer
birde içine nefret ekiliyor sa teker teker
değme gitsin derler ölüm senin güzelliğine
yalanla çerçevelenmişse o zavallı güzellikler
bir de umut yok edilmişse, insan müsfettelerince
değme gitsin derler ölüm senin güzelliğine

Bir sana hakkımı helal etmiyorum
Birde sana inananlara
insan gibi gelip, bu gerçek mi diye sormayanlara
Yani söylenilen yalana ortak olanlara
Bir sana hakkımı helal etmiyorum
Birde sana inanlara,

Ey İstanbul, kim bilir neler yaşadın, kimlere neler yaşattın.
kimilerini, sardın sarmaladın
sevgi dolu bir gelecek bağışladın
kimilerini yerden yere vurdun her gün ağlattın
en sonunda yaşadıklarını ve yaşattıklarını efkarınla birlikte hep içine attın
nasıl bir şehr-i sevdasındır ki sen ve ben seni hala çözemezken...

ağaçlarda dallar var
dallarda kirazlar var
eğil bir kez öpeyim
dudağın da mühür var
benim sevdiceğimin
yanağında benler var

Geriye dönüp baktığın zaman
Başını taşlara çok vuracaksın
Ağaran saçların düştükçe yere
Anılarda beni hep arayacaksın

Geriye dönüp bakamam artık