Ümit Karaman Şiirleri - Şair Ümit Karaman

Eylülde bir başka güzeldi, hazan mevsiminde,
Ağaçların yapraklarını birer birer dökmesine rağmen yerlere
Sonrasında, arkasından sürat le gelen Ekim ise, galiba bana özel gibi gelmişti herhalde
Belki, doğum günümün, Ekimin 13 ünde olması, belki de bir başka bahane.
Her şey bir yana, belli ki bir daha geri dönmeyecek o hızla geçen yıllar,
her şey boş, her şey nafile,

Elinde varken sensin diyenler
Yokluğunda çekip hemen gittiler
Gerçeği gösterince kendilerine
Arkaya bakmadan kaçıp gittiler
Sorumluluk nedir anlamayanlar
Boşluğa bakıp çekip gittiler

BAZEN BİR SONBAHAR AKŞAMI AKLINA GELİRDE HÜZÜNLENİR SİN YA,
BAKARKEN,CAMDAN DIŞARI ZAMAN ZAMAN GÖZLERİN DOLAR HANİ,
BİRİLERİNİ ARARSIN, DERTLERİNE ORTAK OLMAK,
SENİ ANLAMAK, SENİ DİNLEMEK İÇİN,
VE HER ŞEYDEN ÖNCE, SENİ TEKRAR SEN YAPABİLMEK İÇİN
NAİF SÖZLERİYLE SANA MORAL VE SANA ŞİİR OLMAK İÇİN,

Geriye dönüp baktığın zaman
Başını taşlara çok vuracaksın
Ağaran saçların düştükçe yere
Anılarda beni hep arayacaksın

Geriye dönüp bakamam artık

AĞLAMA GÖZÜNE KURBANIN OLAM
SARILIP KOYNUNDA ÖLEN BEN OLAM
AKAN GÖZYAŞINA KIYAMADIĞIM
ECELİN ÖNÜNDE DURANIN OLAM
SEVGİM İCİNDE ATEŞ OLMASIN
GÖNÜL BAĞINDA ÇİÇEK SOLMASIN

Bayram sevgidir, paylaşmaktır, mutluluğu,
Ve uzanan eldir çocukları boş çevirmeden.
Bayram umuttur yarınlarda, kavgasız bir dünya yaratabilmek için
Hatırlamaktır, anıları ve anlatanları
Ve dostluğun anahtarıdır bayram, kırgınlığa vurulan en büyük darbedir, zaman, zaman
Kucak açmaktır, yoksulluğa ve yoksulluğun sokağında bir lokma ekmek arayanlara,

Bazen ölümü düşünmek gerek,
Bazen de ölüme götüren düşünceleri.
Bazen oynanan oyunları görmek gerek,
Bazen de oyunun içindeki o oyuncuları.
Bazen ihanet edenleri görmek gerek,
Bazen de o ihanetin altında yatan gerçekleri.

Bazen yaşamak ister insan,
Bazen de yaşananlara bakmak,
Bazen umut aramak ister insan,
Bazen de umut olmak
Olmayınca olmuyorsa eğer

Belki olmayacağım yarınlarınız da
Kaybolup gideceğim bu sonsuzluk rüzgarlarında
Bazen hatırlayacaksınız bir damlacık göz yaşında Bazende hiç hatırlamayacaksınız o kopan fırtınalarda
İşte ölüm senden korkmamın en büyük nedeni bu
Yaşarken unutulduğum gibi ölünce de unutulmakta
Sırtımda taşıdığım o koskoca yükün altında kayboluyorum artık

Beni şiirlerimle gömün, mısralarımı, toprağıma serpin
Ve dizelerimle etrafımı çevirin
Bırakın yağmurlar yağsın üstüme
Yanmasın insanlık, yanmasın ormanlar,
Toprağım buram buram ümit koksun