Ben yürüdükçe
Pençem çakılıyor iliklerine
sızlanıyor kaldırım
Ton ederi ağırlığım yok
Rekor çıkmaz kütlemden
Şu adaletsiz çarkın
Her yurt besler kurdunu
Açlığa dönmüşse nevri
Yer bitirir yurdunu
Kalmayınca yurdu
Oturur yer gözlerini
Fırtına olup
koptular geceye
Ateş gülesi gibi
Saçıldı dilleri
Tutuşup çarpıştılar
İkisi de önde
Güneşin dünyaya cezasıdır geceler
Dünyanın güneşe inadıdır şafaklar
Yüreğimde bir yer var
şafak ile gece gündüz karışmış
Daha ne bağıracaklar var
Gömülmüşler sessizliğe
Sustukça yığılır üst üste
Yok olup gitmez durur yerinde
Çıkar gelir dikilir bir gün önüne
Hesap veremez kalırsın öyle
Beni güneşle hatırla
Yağmurla serinlet yüreğini
Sevgiye yeşersin umutlar
Yağmurun çalımında buluşsun
Güne süzülsün hatıralar
Gönüllere gök kuşağı,doğsun
içimde gezinir durur
Gözleri dönmüş
kurdun biri
Bilemiş dişlerini
Kemirip durur
yer yer paralamış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!