Koca karanlık șu uzayda, minicik bir evrenin üzerinde parazit gibi kımıl kımıl yaşayan milyarlar arasında gözümü sadece senden alamıyorum.
Nereye çevirsem bu talihsiz başımı, gözlerimin önünde çehren. Yerden yere vursam șu kafayı, içinden sanki sen akacaksın. Biyotik robotlarla dolu sokaklarda sadece senin cıvatalarının gıcırtısı dikkatimi cezbediyor.
Benzerinden binlercesi olan bir șehir burası sadece. İçine ömrümü sığdırmıș olması onu özel kılmaz. Tıklım tıklım bu beton ormanda bana senden başkası organik gelmiyor.
Sıtkım tutuluyor bazen iki kelimeyi bir araya getiremiyorum. Bazen de böyle mini-paragraf atakları geçiriyorum. Ne halt edersem edeyim sen geçmeden aklımdan, bir kelime bile yazamıyorum.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta