İçinde fırtınalar kopuyor biliyorum,
Sevdiğin İstanbul’dan sana bakıyor! …
Nereye baksa seni görüyor,
Nereyi görse senden bir iz,
Ve bitmeyen Piyesin son perdesinde ki
Yaramaz çocuklar gibi umarsız şen,
Ve seni ömrüne sığdıracak kadar gülşen.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta