hayat uğrağıydı anlamadığın hayıflanışlarımın
tek kişilik hücreye tıkılmışcasına silik yitik
çizildim...tam üstümden...ihanet bana rağmen tetik...
gri yağmurlara sevdalı sarnıçlarla yıkadım saçlarımı
hayat...ıslak...koğuşum benim...göğüm bej...
yastığımda yalnızlığımın ekşi kokusu...
zavallı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta