Ufkun Kenarı Şiiri - Kasım Kobakçı

Yükseklerde, ufkun kenarında yürüdüm,
Kıyafetler eski, yol çamur, dikenlerin ucunda,
Rüyaları geceleyin mi gördüm,
Yalnızım.
*
Haşereler benim yoldaşım,
O tehlikeli böceklerin ortasında,
Sessizce yudumladığım su,
Tuzlu.
*
Rüzgârlar benim misafirim,
O soğuk dağların zirvesinde,
Duyduğum ezgi,
Hüzünlü.
*
Dağlar benim ev arkadaşım,
O yüksek yamaçların eşiğinde,
Güneşin altındaki gölgem,
Solgun.
*
Kayalar benim yoldaşım,
O sert toprakların üstünde,
Bastığım toprak,
Çatlak.
*
Yollar benim dostum,
O dar patikaların üzerinde,
Attığım her adım,
Yorgun.