Satın alınamayan ne varsa severdik
Hayatımızda ne varsa alınır satılır oldu
Azaldı sevgimiz?
Böyle olmasını biz istemedik
Bize dayatılanı sevmek zorunda bırakıldık
Emeğimizi hiç çalışmadan kazananlara ucuza satarak geçinebiliyoruz
Bundan daha büyük bir rezalet olabilir mi?
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Durumu hikayesi açıklıyor...
"Hayat ucuz!"
Yaşamak şans!
Oysa "mekanlar..."
Hayali kurulanlar, teknolojik ürünler pahalı!
Bu bir "proje..."
Adı konulmuş... "Bir lokma bir hırka..."
Aza kanaat!
İnancın da gereği sanki.....
Peki kime göre?
"Yönetenlere" göre değil!
Onların neleri var, neleri! Bir elleri yağda, bir elleri balda!
Saraylarda!
Patrona göre de değil...
Onlar "ucuza çalıştırıp", pahalıya satıyorlar, ürettiklerini..
Üstelik bütün fonlar, aflar, koruyup kollamalar hep onlara!
Ne diyelim?
"Toprak doyursun gözlerini mi?"
Oysa çözüm, bilinçte...
Gücümüzün farkında olmakta....
Bir arada, birlikte davranabilmekte....
Bakalım ne zaman?
Kutlarım Önder Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta