Bazen, yüreğimin derin boşluğunda sancılarım,
Ayyuka çıkar da, gülücüklerim uğramaz kıyılarına.
Beslenmedikçe yeşermez, kupkuru dallarım,
Yana yana tükenerek, Yaradan’ın dualarına.
Bazen bırakırım kendimi boşluğun kucağına.
Bazense Rabbe tutunuşlarımla ilmek ilmek,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var