Her gün saat üç on beşte çalardı sirenin sesi,
Hayat durur ve ben yaşamaya başlardım.
Sen yol aldıkça nefesin nefesime karışır,
Hatların arasından yüreğin yüreğime dokunurdu.
Aramızda denizler, dağlar vardı belki
Ama sesin sesime kavuştuğunda
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta