Hayat, bana hiçbir zaman altın bir tepsi içinde mutluluk sunmadı.
Ama öğretti ki; insanın gücü, başına gelenlerden değil, başına gelenlere nasıl karşı durduğundan belli olur.
Benim için yaşam, bir düzlükte yürümek değil; bazen tırmanmak, bazen düşmek, bazen de yeniden ayağa kalkmaktır. Kaybettiğim günler oldu, hayallerimin yıkıldığı anlar oldu. Ama öğrendim ki; her düşüşten sonra kalkmak, düşmemek kadar onurludur.
Üç oğluma da öğrettiğim bir şey var: "Hayat, seni imtihan etmekten asla vazgeçmeyecek. Ama sen de vazgeçmeyeceksin."
Gücün, cebindeki paradan değil, kalbindeki sabırdan gelir. Mutluluk, sahip olduklarında değil, sahip olduklarının değerini bilmekte saklıdır.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta