Bu gece bir zaman sahilde dur da
İçini dağlayan derdini orda,
Filika filika sulara indir.
İnsan acıları kadar derindir.
Bu vakit mehtaba ayna tutan su…
Uzak bir denizde insan yutan su…
Sular ki hikmetin yunduğu yerdir.
Kahrın ve ateşin söndüğü yerdir.
İnsan ki bir damla sudan ibaret.
Bundandır sulara duyduğun hasret.
Sular, insanları saf sudur sanır.
Sular, gemilere bundan katlanır.
Kahrının adını söyle sulara.
Hikmeti bu tuzlu sularda ara.
Her dalga içinden bir şeyler alsın.
Geride su gibi berraklık kalsın.
Ruhunda uyansın tatlı bir huzur.
Başka bir hayatın hayalini kur.
An gelir tükenir his de akıl da.
Bu sularda dert de batar çakıl da.
Bak geldi sularda karanın sonu.
“Her şey unutulur.” Unutma bunu.
Deniz tuz, hayat zor; bunu böyle bil.
Yaşamak bir peri masalı değil!
Su, tuz; hatta elem; hepsi hakikat...
Hepsini tahammül nispetinde tat.
Bıktığın kendini tuzlu suya at.
Yarın başka bir gün başka bir hayat…
Sular hicranını alsınlar senden.
Yeniden doğuş bu, vazgeç kendinden!
Bütün kederini tuzlu suda boğ.
Kuş gibi hafifle ve yeniden doğ.
2006/Kuşadas
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!