TUTSAK KALDI
Düşünüm özgür imiş, konuşmam yasaklanmış,
Vekilim konuşanda, söz benim fikrim sanmış.
Türk aydını yıllarca, yasaklarla boğuşmuş,
Onlarca doğru fikrim, beynimde tutsak kaldı.
Sayısız aydın insan, zindanlarda boğuldu.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
