Tut ki birinci şubenin en iğrenç hücresindesin
Ve bekliyorsun işkencecini
Derin bir karanlık içindesin
Yalnızsın ıssız bir ada gibi
Yine de kaybetmeyeceksin umudunu
Işığını saklayacaksın yüreğinde
Senin ışığını çalmak isteyecekler
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta