Tut ellerimi sakın bırakma
Titriyor bedenim derman yok dizlerimde
Karanlık dipsiz bir kuyunun eşiğindeyim
Bir yamaç bir uçurum bir yokoluş gibi
Tut ellerimi sakın bırakma
Zor duruyorum ayakta
Çağırıyor bir ses beni inatla
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
