Kaldır/ıp/at-madan evvel yozlaşmış özneyi
Kör bağlaçlardan medet umma/lımıdır insan!
S/özcük hem güçlüyü yüceltir/ hem acıyı köreltir
Dost selamını umar gönülden insan, kendine sus/ar
Hiçbir yolun sonu başlangıç noktasına evrilmez/ ki
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Muhteşem bir eser okudum...
Kaleminizi, yüreğinizi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta