Türkçünün Alfabesi Şiiri - Dursun Elmas

Dünya’nın merkezine, önce Türk’ü koyarız
Her şeyi Türk’e göre, Türklük için sayarız
Düşleri Türk’çe görüp,nazı Türkçe duyarız

Bıkmadan usanmadan; hep Türk’üz diyeceğiz
Bütün Türk yurtlarını, Turan eyleyeceğiz

Demir dağı eritip, hürriyeti seçmişiz
İnsanlığa adalet, medeniyet saçmışız
Karanlığı kapatıp, yeni bir çağ açmışız

Çağ açıp çağ kapatan; Fatih Sultan nesliyiz
Gemileri karadan yürüten efsaneyiz

Korkut Ata dedemiz, Resulullah akranı
Yazdığı destanlarda bulduk edep erkanı
Kaşgarlı Mahmut’umuz; dilimizin kaptanı

Dil demek; millet demek, dili yaşatacağız
İlim ile teknikle çağı kuşatacağız…

Esamimiz okunur, kocaman Türkeli’nde
Şaha kalktı Türkçülük Ebufez’in elinde
Zeki Velidi Bey’le, ulu Başkurt ilinde

Turan soylu halklarız, biz hepimiz gardaşız
Ulu Turan yolundan, vazgeçmeyen yoldaşız

“Dil”de,”fikir”de,”iş” de; birliktir temelimiz
Riyâkarlık bilmeyiz, ayandır amelimiz
Türk’ten gayri bir kelam yazmamak emelimiz

Üç laf etsek mutlaka, Türk’üz deriz üçünde
İşte budur farkımız, ötekiler içinde

Tarihe bir bakanlar, görür orda erliği
Koşuyoruz atiye; hedef “Türk’ün” birliği
El açtık yaratana, bozulmasın dirliği

Bağlıyız töremize, kaviyiz elimize,
Sahibiz dilimize, sağlamız belimize

Adriyatik-Çin Seddi; ikisinin arası
Türk’ün yüce vatanı, işte TURAN burası
Ötüken’den geliyor, yiğit Kür Şad narası

Altaylardan Tuna’ya, türkümüz söylenecek,
Havadaki bulutlar, biz de “Türk’üz” diyecek!

Haykırır Mehmet Emin, “dinim cinsim uludur”
“Kızıl elma ülküsü” kurtuluşun yoludur
İnandım iman ettim, Türk: Hak’kın has kuludur

Türk olarak yaşamak, Hak’tan bize hediye
Koşuyoruz atiye, Türk’üz ne mutlu diye

Hüseyn Cavid, Cefer Cabbarlı en önde gider
Ahmet Cevat çağırır, gelin diye el eder
Resulzade Mehmet Bey, haydi canlar haydi der

Bir kere kalkan bayrak, bir daha inmez yere!
Türk’üz, haykırıyoruz, göğsümüz gere gere

İsa Yusuf’ta gördük azim ile kararı
Bağbuğ Türkeş’le bildik azameti vakarı
Boğduk imanımızla Türk’e gelen zararı

Hüseyin Nihal Atsız başımızın tacıdır
Yazdığı her bir mısra, ruhların ilacıdır

Akçura yolundayız, Sibir’e sürülsek de
Dönmek bilmez yürürüz, çarmıha gerilsek de
Yaşadıkça Türkçüyüz urgana verilsek de

Alibey Hüseyin’le çıktık bu kutlu yola
Gökalp’le devam dedik, vermedik milim mola

Muhtaç olduğum kudret, nabzımdaki candadır
Dara düştüğüm zaman, sığınağım ondadır
Bilge’den Atatürk’e, damarımda kandadır

Andımız var Orhun’da; hep Türkçü kalacağız
Oğuz ata neslini, en yüce kılacağız…