Dursun Elmas Şiirleri - Şair Dursun Elmas

Kulağını ver bana, iyi dinle kandaşım
İnsanlık tanır bizi eştir tarihle yaşım
Ergenekon yolunda Börteçine yoldaşım

Şükür olsun Tanrı’ya; Türk olarak doğmuşum
O’nun verdiği güçle karanlığı boğmuşum

Gördünüzya beyler! Türklük neyimiş,
Esas olan değil; alt kimlik imiş (!)
Hemi de bu sözü, 'başyakan ' demiş

Horozun ötüşü er be Türkoğlu
Bu zulme dayanmak ar be Türkoğlu!

Dökülerek yaprak gibi
Tükendin vah benin Ömrüm
Eriyerek toprak gibi
Tükendin vah benim Ömrüm

Girmeden dostun bağına

Gecemdeki yıldız, uykumdaki düş
Düşümde gördüğüm bembeyaz gümüş
Gül kurusu lebde sıcacık gülüş
Ceylan gözlerine kurban olduğum

Bu çağrıya kulak ver, iyi dinle kandaşım
Atma sakın yabana, küpe eyle gardaşım
Türk’e hiç yakışır mı sus-pus olmak yoldaşım

Kutlu yolu seçerek ileri koşmalısın
Medeniyet yolunda dağları aşmalısın

Hasretin açtı yarayı
Vuslat hayal bilmez miyim
Bahtımızdaki karayı
Silebilsem silmez miyim

Ufacık bir umut bırak gitmeden
Gözlerim yolunda bakılı kalsın
Koyuver mührünü gül dudağından
Meramım harında yakılı kalsın

SEVGİLİ
Kırıktır kanadım uçar değilim
Hallarımı bilmez misin sevgili
Prangaya bağlı elim ayağım
Çözem diye gelmez misin sevgili

Dünya’nın merkezine önce Türk’ü koyarız
Her şeyi ona göre, onun için sayarız
Düşleri Türk’çe görüp,nazı Türkçe duyarız

Andımız var Orhun’da; hep Türkçü kalacağız

Ta dünden günümüze
Uzanan bir değerdir
Havadır, göktür yerdir
Varlığımız Türkçe’dir