Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Papatyalarını umarsız bir bir
Fal uğruna yolan eller utansın
Dikenler kaplamış, kalmamış sabır
Sana ulaşmayan yollar utansın...

Aşk mıdır, sevda mı bunu çözmek zor

Sevdayı, aşkı budayan
Eller utansın, utansın…
Barış değil, savaş diyen
Diller utansın, utansın…

Baştacı yapan kem sözü

Görürsem kavrulup ve yandığını,
O zaman anlarım uyandığını...

Sözün bittiği yer diyorsun amma
Yeni başladı güzelim kaçmak yok...
Kanadı kırık gidiyorsun amma
Öyle bulutlar üstünde uçmak yok...

Ektiğin fırtına, biçtiğin serap

Kaldır hançerini kalbime sapla
Suç bende değil de, kendisindeydi...
Yanında yürüdüm küçük hesapla
Suç bende değil de, kendisindeydi...

Şükür ki; sana yüzlerce, binlerce değil, sonsuz;
Kâinatı, ayaklarımızın altına serdin.
Sağımız, solumuz belli, hiç olur mu yönsüz;
Seni idrak için akıl verdin, fikir verdin...

Şükür ki; sana yüzlerce, binlerce değil, sonsuz;

Şükür ki; sana yüzlerce, binlerce değil, sonsuz;
Kâinatı, ayaklarımızın altına serdin.
Sağımız, solumuz belli, hiç olur mu yönsüz;
Seni idrak için akıl verdin, fikir verdin...

Şükür ki; sana yüzlerce, binlerce değil, sonsuz;

Üç beş satır yazarak, taşlasam neye yarar
Dünyayı ateşlere verdiler şerefsizler…
Mutlu, mesut gelecek düşlesem neye yarar

Nice körpe kanadı kırdılar şerefsizler
Güzel olan ne varsa vurdular şerefsizler…

Önce bir kulis yap listeye aldır
Tüm varlığını lidere bildir
Ne derlerse mutlak elini kaldır
Senden siyasetçi kralı olur…

Liderini kolla eline sarıl

Çok kirlendin siyaset vıcık vıcıksın artık
Usandırdın iyice inan gıcıksın artık...