Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Varlığını dilenmekten yoruldum,
Bir o yana, bir bu yana savruldum,
El öpüp, dil dökmekle kul oldum,
Belki senden bir haber gelir diye.

Güneş bile sensiz hep fersiz doğar,

Diline doladın hep ayrılığın adını!
Tatmadan bilmezsin hicranının ahını.
Düşündün mü hiç? Son pişmanlık yanını,
Belki de ağlayan yalnız sen olacaksın

Hić tanışmamış, hiç görüşmemiş gibi

Korkulur oldu dinimize mensuplardan,
Allah ile aldatarak, iftira atanlardan,
Yaygaraya boğarak dil uzatanlardan,
Kurtarmalı haraç mezat satanlardan,
Kurtarmalı soysuzlardan cennet vatanı.

Dışımdaki uysallığa sakın aldanma,
İçimdeki fırtınayı nerden bilirsin?
Her tuttuğun yolu yokuşsuz sanma,
Belli olmaz, gidemez de geri dönersin.

Gençliğime güvenip de yiğitlik yaptım,

Doğduğum ülke bile benim değil…
Hadi sevil, komşu bile benden değil,
Öyle olunca, ona dövül, buna eğil,
Neden beni yaban elde yarattın?
Tanrım!

Mevsimin mi güzdü, yine yaprak döktün?
Yoksa ağır söz mü, neden boyun büktün?
Tomurcuk sevda gülü kökünden söktün,
Viranı harap olmuş, ah eder gönül.

Bilmez misin ki? Sevda bir, ya da hiçtir,

Sayılı günler er-geç biter ve,
Nihayetinde ise ölüme gider…
Bugünü, yarını eyleme heder,
Bilinsin...
Böyle geldi, böyle gider be,

Dizlerin tahtımdı, göğsün minderim,
Sözlerin bahtımdı, yüreğim serin,
Ellerim avucunda, gülen gözlerin,
Nakarat
Mazide kalmasın, gelsen ne olur?
Görünce bir selam versen ne olur?

Doğanın bir zerresi,
Yaratanın eli, sesi,
İnsanın içten diyesi,
Geliyor, öyle değil mi?

Bu güzellik sende olur,

Dağ, ova, su ve havadır doğa organı
Kışın, ürünün kardır örtüsü, yorganı
Kurutsak bile, ekmek ile kuru soğanı
Esirgemez bağrındaki beslediklerinden