Yüreği yaralım gözleri kanlım
Bu yanlız kaldığın kendi suçundur
Vefasız vicdansız kalbi karalım
Bu hale geldiğin kendi suçundur
Ölüp ölüp dirilirim derdinden
Onlar
Tebeşir tortusundan fil kuleleri
İcat edip
Hep üçüncü mevkide
Zorunlu ikamete tutulanlardır
Sabahın seher vaktinde
Traktörler çıkar çamurlu yollara
Başlarında al yemeniler
Kucaklarında kundaklı yavruları
Umuda orak çekecekler
Köyümün emzikli kadınları
Gri dilsiz mayhoştur hüzün
İnce yüzlü şehla gözlü
Yıllanmış gömleği altında
Sevda tortusu taşır
Ucuz bir saat vurur göğsünde
Bana saçlarından bir kakül gönder
İçinde hem bahar hem yazı olsun
Öyle sarsın ki bütün evreni
Sevdalı yüreklerin umudu olsun
Bakışlarından bir demet gönder
Kıpırdar tohum yer altında
Umuda kulaç atar hazır kıta
Aşk ve estetiğe hasret
Yedi iklim dört mevsim
İçten gelen yanardağ kıvılcımı
Toprak iki göz iki çeşme
Aktı nefesim damarında al al
Bir serçe yüreğim
Yalnızlığında irkildi gecenin
Fare vardiyası dışında
Kent kimsesiz
Gerdanı bakır benizli
Dingilinde kırlangıçlar
Masmavi bir gökyüzü
Ufkunda kımıldar
Sonu gelmez dar geçitlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!