Yıllar sonra gittim köşk bahçesine
Gözümde canlandı tüm hatıralar
Maziye gömüldüm gittim geriye
Canıma can kattı o hatıralar
Masaya oturdum hayale daldım
O eski günleri önüme aldım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta