Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

Nasıl mümkün değilse;
Yıldızları bir bir toplamak gökyüzünden
İşte öylesine imkansız bir şey
Senin de beni sevmen! ...
Ve yokluğumu farkedip beni düşünmen
Beni unutturacak o kadar çok şey varken

Sonunda ikimiz ayrıldık işte
Sebebi sen oldun günah benim mi?
Sevgili değiliz, düşmanız artık
Kabahat seninse günah benim mi?
Ümitle başladık, ümitsiz bitti
Sımsıcak sevgimiz kül oldu gitti

Neden bu gözyaşı neden ağlarsın
Neden her gün böyle tek başınasın
Neden sevdiğim yüreğimi dağlarsın
Yeter artık gözyaşına dayanamam

Benimle mutsuz musun çekinme söyle

Unutturamadı hiçbir şey seni bana
Bir anı olarak kalacaksın kalbimde
Yerini hiç kimse dolduramayacak
Ne zaman seni düşünecek olsam
Bir sigara yakarım isteksiz
Sonra bir duygu ve hüzün kaplar içimi

Yıllarca dolaşsam da şu dünyayı diyar diyar
Yine de bulamam senin gibisini ey yâr
Sen gidip de başkasının yâri oldun yâr
Yıllar sonra pişman olsam neye yarar

(İstanbul, 15.09.1996)

Ayna da gördüğüm bende ki seni cam gibi kıracağım
Zaman su gibi akıp gidecek ben bir yerde duracağım
İsyan ediyor yüreğimde ki sancılar bomba misali patlayacağım
Mademki istemiyorsun çek git yakanı bırakacağım
Emin ol yokluğun omuzlarım da bir yük altında kalacağım

Bir duvar var aramızda
Dün yokken, bugün örülmüş
Ve yarın ayakta duracak olan

Bir duvar var aramızda
Benim bir adım yaklaşmak istedikçe

Bir gün hatıralar isyan çıkarırsa
Sevdiklerini unutma sakın
Hüzünlü şarkılar da gözlerin yaş dolarsa
Karanlık gecelerde korkarsan yalnızlıktan
Masan sigara ve boş kadehlerle dolarsa
Ve bir çift söze ihtiyaç duyarsan

Benden uzaklaşma yakın gel bana
Benden ne kaçıyorsun aşığım sana
Al al dudaklarından öpsem kana kana
Ne olur kaçma benden sevdalıyım sana

Sensiz hayatım bomboş sensiz yaşayamam ki

omuz hizanın
daha yukarısında bir yerdeydim
kollarını
sonuna kadar açtığında
diline düşerdim