Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

(Yüreğimin yarısı Yağmur Tanesine teşekkürler....)

Okyanus sandığım gözyaşım da boğuldum.
Hayatı bir nefeste soludum....

İblis'in oyunlarından herkes gibi bende nasibimi aldım

(N) e zaman geldin yüreğime haberim olmada(n)
(N) asıl bir yüreğin var beni kendine bağladı(n)
(N) için yoksun dost yanımda gel ben yas bağlamada(n)
(N) iye isyan yükü tek başına taşıyamazsı(n)

(U) muda yolculuk bizimki bilmiyorum son(u)

bir kere de doğurmuş ananız sizi

-.-

üç kardeşmişsiniz
ortancanız evli

Benim kalemim mavi yazar...
Yıllardır aynı yürekle, aynı bilekle
Aynı kalemle yazıyorum...
Bitince kalemimin mürekkebi
Yeniden aynı mürekkepten ekliyorum.

iki adım atsam
sana gelirdim

o kadar yakındın...

bir adım geri atsam

Biliyor musun bana benziyorsun. Kırık bir sevişin, eskiyi yenileyen bir gülüşün var. Ne gitmelerinde kalabiliyorsun, ne de kalmaların gitmek… Öyle kuytusu var ki gözlerinin baktıkça içimden susmak geliyor. Narin bir bekleyişin var her an uzağı yakınlaştırır gibi. Yakınlığın kendin gibi içten. Süslü çardak altında bütün her şeyi geride bırakan bir gölge gibisin. Bir varsın başka da bir şey yok. Gülüşünde bir gözyaşı var ki neye dokunsan kuruyor, nereye düşsen acıyor. Bütün parmaklarına bir anlam yüklemişsin. Gidene gel, gelene gitme der gibi… Dik başlılığın eğiyor işte bütün dallarımı. Kışın bile yeşilliğini arıyor gözlerim ve seni içimde hep yeşil tutuyorum.

Biliyor musun bana benziyorsun. Tek farkımız tenim esmer, senin ise adın mavi. Sensiz, uzaklara dalmak zor olmuyor. Yoksun, hiç yanımda olmadın da… Bu yüzden sensiz hiçbir şeyin içinden çıkamıyorum. Gözlerinin bıraktığı her boşluğa bir kuyu kazıyorum. Ve anlıyorum sana gelirken ne kadar engel atlatmışım. Ve sana gelirken neleri yok saymışım. Bu yolun öncesi yoktu… Bu yol da su da yoktu. Senin ıslaklığında kurumak güzel…

Biliyor musun bana benziyorsun. Kaşın kalkarken, kirpiklerin birbirine kenetleniyor. Aslında kızarken seviyorsun ve severken kızabiliyorsun. Yolu yordamı yok sözlerinin ve iki yabancı ellerin. Dokunduğun her şeyin sanki bir kalbi var. Kırıyorsun ve kırılıyorsun. Cansıza ruh, canlıya hayat katıyorsun. Ve her gidişinde bir canlının canı yakıyorsun. Yanlış anlaşılmaktan şikayetçisin. Oysa sen yanlışların içinde yalnız bir doğrusun. Ne yapsan da doğrulamıyorsun. Bir tarafın senden giden taraftan yana. Bir tarafın hep küskün gölgelere…

bana dost dediler
düşmandan önce

dosttu kaybettiğim gün
düşman oldum kendime

Sen bir bebeksin; emekleyip yürümeyi
Kollarımda öğreneceksin...

Sen bir kuşsun; kanatlanıp uçmayı
Kollarımda öğreneceksin...

masamda ki kum saati seni hatırlatıyor
düşen her kum tanesi yokluğunda döktüğüm gözyaşımda olsa
gökyüzünden kayan her yıldızı ellerimle tutuyorum
yeter ki senin dileklerin kabul olsun ve mutlu ol diye
sen mutluysan bende mutluyum üzüm gözlüm
yıldızları sevdiğim gibi…

Onbeşinde at üstünde gelin
Onaltısında anne olur
Yurdum İnsanı... Anadolu Kadını...

Ya emmioğlu ile evlenir
Ya da babası yaşında ki adamla