Fatma Avcı 2 - Tükenişimdi Gün Doğumları ...

Tükenişimdi Gün Doğumları

Sana olabildiğince uzak, bir o kadar da yanı başındayım. Büyük bir savaşın orta yerinde barışı özleyen, karanlığın korkusundan aydınlığa uzanır gibi düşüyorum yollara. Bir yürek atışı kadar yakın, bir nefes zehir kadar ölümcül sevdamda nefes almamı sağlıyorsun.

Aynadaki yansımaların silueti idi belki bizi aldatan. Aslında iki bedende tek ruhtuk. Kaybolduğumuzda biliyorduk ki birlikte gidecektik kaybolan zamanlara. Ruhların karanlığına gömülsek bile hala eksikliğimizi hissedecektik.

Dolu zamanlarda boşluklar çoğunluktaydı zaman denen sıkı çark ise hayatın güzelliklerini yutmaktaydı. Biz ise gelecek pembe günleri özlemle aramaktaydık, karanlığın ardı olan boşlukta.