Zavallı ayaklarım çekti bu hoyrat teni.
Aldığım her bir yara, onada bir pay verdi.
O acıyı duyunca kahreden bu bedeni;
Benim için kendini bitmez yollara serdi.
Bu yollarda bıraktım gözlerimin ferini
Artık kendimi bile aynada görmez oldum.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Yürüdükçe geride benden bir pay bıraktım.
İnce toz şeridinden ibaretim ben artık.
Sevgiliye varmaya kalmıştı birkaç adım;
Vücudum yetişmedi tükeniverdim yazık.
yüreğinize sağlık...
güzel anlatım...
kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta