Ve Aşk İstanbul da Yaşandı
Rüyalarımdan artakalan bir mavi ve güneşin pencereme değdiği an.
Perdeden sızan birkaç ışık hüzmesi tadında, aşkın kollarındayım.
Toz duman olmuş attığım adımların izleri.
Nereye gidiyorum? Cebimde iki satırlık bir şiir,
Aklımda, güneşin merhaba dediği an.
Parçalarımın uçuştuğu bu tatlı yalnızlık mı? ...
Yoksa her an içimde kuduran özgür kalma arzusu mu? Beni bu hale sokan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta