Treni Gelmeyen İstasyonlar

Bir sevda var yüreğimde,
Elleri bağlanmış,
Ayaklarına prangalar vurulmuş.
Diz çökmüş yaradana.
Zemberek parça parça kapı vurulmaz,
Kaçamaz ne kendinden,
Ne yüreğimden.
Yiğitlik miydi?
Kendini teslim etmek, serdengeçmek,
Treni gelmeyen istasyonlarda beklemek
Akıl işi miydi?
Oturup türküler söylemek saatlerce
Hangi akılla yapılırdı,
Trensiz istasyonlarda?
Trenler düdük çalmaz artık,
Herşey hızlı, herşey sinsi.
Olabildiğine alacaklı.
Veren yok, veren yok,
Soğanın cücüğünü bile,
Güle gülüm demeye korkmaz er kişi,
Suya suyum.
Varsa bir yanlış, buda benim huyum.
Susmam içime atmam,
Tren benim,
İstasyon benim,
Düdükler bana çalar,ben beklerim.
Sen türküler söyle bana,
Tan zamanı istasyonda ki bankta.
Türkülerle gitti trenlerim,
Türkülerle gelir.

Mine Yılmaz Sevinç
25.Eylül.2022
11:40