Körpecikti duyguları, giydirdiler beyaz gelinliği siyahları hediye eder gibi Umutları mezara gömdüler.
Ağlamıştı düğününde; sormadılar neden ağladığını; mutlu olmalıydı ya
onlara göre
İçindeki volkanı bilmiyorlardı; arzularını, yüreğindeki sevgiyi,hayallerini bilmiyorlardı; törelere yenik düşmüştü...
Masum yüreğini mahkum ettiler; Acıyı hüzünü tatmamış masum yüreğine.
Ömür boyu muhabbet cezası kestiler..
Yüreğine kelepçe vurulmuş, çaresiz kürek mahkumları gibi, anahtarı denize attılar.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Yaşadığımız son güne dönüp baktımızda bile bir 'Keşke' kırıntısı hep var. Keşke olmasa :-)) !
Mualla Yasdıman
Merhaba..Geçmişi geri getirebilirmiyiz? Yaşamda yaşanmışlıklar vardır.Ama ''KEŞKE'' ler olmasa..Sizi şiirlerinizlede takip ediyorum.Yasanan güzel şeyler de mutlaka vardır.Onlar içinde yazarsınız umarım!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta