Güneşte kavrul dun, gecede üşüdün.
Rüzgar’da toz duman savrul dun.
Ne öldün, ne avun dun.
Yüreğim gibisin, toprak.
Sende ben gibisin,
Çiğneyip geçiyorlar, yandığını bilmiyorlar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
