Toprağa Düşmek… Şiiri - Haydar Demoğlu

Hep direndim hayatın olumsuzluklarına,
Acı, çile; hayat yordu, yıprattı birazda,
Yalnız bıraktı; ana, baba, bacı, kardaşta,
Değer verip, kıymet görmemek, zoru buydu ya!
Ağlayıp, sızlanıp, dövünmeler boş, arkanda.
Rahata, huzura ermektir; düşmek toprağa,
Değer, kıymet, yaşarken verilmeli insana…
E… Boş artık ağlamak, gelip de mezar taşına.
Meğer emekler boş, sevgi gebeymiş yalana…
Oldum olası insan; bir yalanmış dünyada,
Gazel döktü yaşamım, ömrümün baharında,
Lakin insan çoktu, adam az gördüm dünyada,
Ulu toprak bana, al; riyakâr dünya sana…