Tolga Sönmez Şiirleri - Şair Tolga Sönmez

0

TAKİPÇİ

Tolga Sönmez

Hoş geldin isimi yok minicik beden,
Gözlerindeki neme keder,
Ellerindeki yumuşaklığa kir bulaşmasın.
Hep böyle cam gibi ve mavi,
Hep böyle tertemiz bak dünyaya.

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Hazırladım kendimi artık,
Bakışlarında o eski anlam yerleşirken
Yeniden filizleniyor umut boy boy.
Taşı toprağı altın şehirden
Gökyüzünde tanıdık tek bir yıldız olmayan yere gidiyorum.
Eskiden bu güne sarkan sokakları

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Eksiliyor İstanbul’un eteklerinde yazın sıcak dokunuşu
İçinde bir tek sen yoktun.
Her hangi yakasında seninleydi kaç kere temmuz
Kaç kere daha yokluğuna değecek sıcak.
Eylül çağıldıyor önümüz sıra
Ekim'in kızılca kıyamet yanan devrimci gülüşünü saklıyor ardı sıra.

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Seni bir denizci cinayetinden başımı kaldırırken tanıdım;
Şimdi sevdan içimde,
Bin yıllık yollara atılan,
İlk adım....

Yeliz Gülerman

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Nokta
Bitirdim cümlemi.
Virgülle kesebilirdim aslında
Yada soru işareti koyup sonuna
Yanıt bekliyebilirdim senden.
Vereceğin cevaba göre,

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Göçüyor gönlüm senden beraberinde göçmen kuşlar,
Uzaklaşıyor yeniden,
Her ilkbahar telaşla konduğu bu diyar.
Eksiliyor gönülden yazlık sevinçleri,sevdaya tutuklatan yar.
Belki hüzün mevsimi hasatıdır muradın
Belkide orman yangını alev aldığı aşkın.

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Acile kaldırıldı bu aralar ruhum,
tedavi olabilirmi araştırıyor doktorlar.
Bir sürü tahlil yaptılar yaşananlara dair
Sonucu bekleniyor açtığın ziyanın.

Kara görüntüleri düşmüş meğer

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Her tarafa dağılmış binlerce göz,
Ölüsünden fukara hayatları denetliyor bu gün.
Dar gelirli emeklere,haysiyetsiz darbeler vuruyor hayat.
Kalabalığından keşmekeş, metropoller şekilleniyor yeniden.
Bebekler gülmüyor,anneler isyanda,
Köpekler kemiremiyor kemikleri.

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Tabiatın sunduğu bin türlü ödülü toparla,
Salın bahçelerinde gökyüzünün.
Unutulanlara inat hatırlat güzel gülüşünü.
Sen değirmenimin yelinden al serinliğini.
Saçlarımı ağart, unundan ekmek et katığına.
Kalmasın aklımdaki karanlığa yakarışın, kimsenin akıl dağarcığında.

Devamını Oku
Tolga Sönmez

Kaptı kaçtı çocukların ellerinde,
İkinci sahibine ulaştı nihayet sevda.
Ezberimde var olan bütün cümlelerle seslendim
denizlerin köpüğündeki saflığa doğru.
Ecel denilen şey miyadıdır sevgilerin,
Son kullanma tarihidir ölüm.

Devamını Oku