Tolga Sönmez Şiirleri - Şair Tolga Sönmez

Saat anlaşılamamak zamanını vuruyor,
En belirsiz görüntüleri yansıyor aynalara karamsarlığın,
Şaibeli tutumlarla yola çıktım bu gün.
Çare arıyordum en derin çukurlardan
En yüksek tepelere kadar,
İnsanca bir uğraşla ve hırpalayarak kendimi

Hepimiz birer noktayız evrende,
Çoğumuz başkalarının noktalarıyla birleşiyor,
Bir yerden bir yere uzanan doğrular oluyoruz.
Bakışıyor yıldızlarla doğrular,
Kamaşıyor gözlerim.

Hatıraları siliniyor hayatımın,
Yalın haline bürünüyor beden.
Sinsi bir his çörekleniyor
hatıraların terkettiği sahillere.
Bencilleşiyorum gitgide.
Kim eskidi,kim daha yeni

Penceresi yoksulluğa uzanan sokağa bakıyordu.
Yalnızlığını sessizce bir umuda ilikliyordu kadın.
Yaslandığı tüm duvarları nemli evin,
Kapısı loş avluya açılıyordu.
Sıska kavak ağaçları kendine gölge edemezken,
Yazgısı sıcak, güneşi az,

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Asurdan kalma tufan,
Sümerde yazıldı çivi yazısıyla ilk kez.
Şah İsmail'in orduları zaferle çiğnerken toprağını
Dorusunda bir kısrağın giriverdi Yavuz Selim Mezopotomyaya.
Kara altın diye inlediğinde dünya
Önceleri su için kırılan çocuklar,

Soluğum üşüyüp kar oldu yağdı eteklerine,
Kaçkarlar kadar sislisin,
Göz gözü görmüyor tutuşunca ten.
Emsali tecrübe bir umut yağmaladım sana,
Tutsak düşersem hücrene
Esaretin en keyfe kederini yaşamaya ahtolsun.

Geceleri kış uzunu şehrin,
Daracık sokaklarında uykuya daldı hayat;
Bazı evlerin ışıkları yanıyordu hala inatla.
Enazından bir bardak sıcak çayı yudumluyordu, 1bazı evlerin ahalisi.
Dokunduğu her çiçek solmuştu adamın.
Paylaştığı bütün hayatlar tükenmişti,

Kabahat adını hatırlamaksa eğer,
düşlerime temlik koymak zorunda kalacaksın.
Değişmekten dem vurdukça her yeni gün,
egemenlik bayramını bu gün yarın kutlayacaksın.

Bir kaç adet eski hatıra hatırlanır,
En güzelleri ayıklanır içlerinden
Vakitte hayli geç olmuştur,usul usul uçuşurken duman.
Zaman en sabıkalı saatlerini vururken yine,
Gözlerin ihanetiyle nihayetlenir gece.